parmigiana

Czytam różne blogi, niektóre podają przepisy kulinarne, ale też opowiadają historię miejsc związaną z kuchnią, z regionem, z którego potrawa pochodzi. Są jednak takie blogi również, które opowiadają nam historię kraju, w którym mieszka autorka bloga. Takie blogi najbardziej lubię. Znam ich kilka. Wszystkie związane są z Włochami oraz Toskanią.  Tak właśnie jest na blogu „Pod Słońcem Italii”, który regularnie odwiedzam.  Tam właśnie znalazłam przepis na „parmigianę”. Oczywiście na pierwszy „rzut oka” wydaje się, że jest to potrawa ściśle związana z parmezanem.  Niestety! Nie ma ona nic wspólnego z tym pysznym serem, bowiem parmigiana to nic innego tylko listwa w żaluzjach, które we Włoszech są konieczne ze względu na upał i nadmiar słońca.

No cóż, nie martwmy się zbytnio nazwą albowiem parmigiana jest pyszną potrawą, podawaną we Włoszech w upalne dni. Ja proponuję wykonać ją właśnie teraz, gdy stragany na bazarach uginają się pod ciężarem pięknych dorodnych bakłażanów, pomidorów, a w sklepach jest mozarella i oczywiście parmezan.

Oto przepis, jaki znalazłam na blogu „Pod Słońcem Italii”, wypróbowałam go i zachęcam do przygotowania.

Składniki:

3 sztuki bakłażanów, 1-2 cebule, 300 g mozarelli, 150 g parmezanu, 2 butle sosu pomidorowego, choć tym razem zrobiłam sos z pomidorów pelatti  (bez skórki) dostępnych na naszym rynku w puszkach ( 3 puszki), oczywiście można zrobić sos ze świeżych pomidorów wtedy potrzebujemy ich 2 kg, liście bazylii, 2-3  ząbki czosnku, oliwa z oliwek, sól pieprz, cukier a także  duże  naczynie żaroodporne

Wykonanie:

jesienny ogród

Bakłażany kroimy w plastry, posypujemy solą, odstawiamy ( możemy ułożyć je na sicie, aby pozbyć się goryczy), ze świeżych pomidorów robimy sos: cebulę zeszklić dodać czosnek, pomidory bez skórki ( ja dodałam z puszki), posolić, popieprzyć, dodać cukier, aby podkręcić smak, dusić na patelni około 20 minut. Uwaga mój sos był troszkę za rzadki, dlatego rekomenduję zredukować wodę na patelni, aby sos był zdecydowanie gęstszy.  W tym samym czasie na drugiej patelni smażymy bakłażany na oliwie. Układamy je na papierze, pozbywając się nadmiaru tłuszczu. W naczyniu żaroodpornym układamy warstwami: podsmażone bakłażany, polewamy sosem, posypujemy tartym serem mozarella, (lub układamy plastry mozarelli), następnie znowu warstwa bakłażanów, polana sosem oraz warstwa sera. Wierzch polewamy sosem i posypujemy serem mozarella i parmezanem. Ja dodałam też troszkę fety.

Parmigiana przypomina włoską wegetariańską lasagne. Wstawiamy do piekarnika nagrzanego do temperatury 200 stopni na 40-50 minut.

Parmigianę jemy zarówno na ciepło jak i na zimno. Możemy przygotować już w piątek, aby mieć szybki wegetariański obiad w sobotę.  Parmigiana jest pyszna, zapraszam, smacznego!

Wasza Jadwiga

Sezon warzywny w pełni. Wszędzie pełno papryki, czerwonej, żółtej, zielonej, pomidorów, cukinii czy kabaczków. Zapraszam dzisiaj na bardzo szybkie danie z patelni, które powinno nazywać się warzywa z patelni, ale u nas w domu wszyscy nazywają te prosta potrawę „paciuga”.

Składniki

3 papryki zielone, 3 papryki czerwone, 3 papryki żółte, 4 ząbki czosnku, 2 zielone cukinie, jeżeli ktoś chce może wymienić cukinię na kabaczka, 2 cebule, pomidory 6 sztuk, zamiast świeżych pomidorów możemy używać pomidorów pelati z puszki, paczkę rodzynek  jakie mamy w domu, zamiast rodzynek możemy użyć suszonych żurawin, garść suszonych pomidorów, mogą być w oliwie, 4 łyżki oliwy z pestek winogron, sól i pieprz do smaku

Wykonanie

Na rozgraną oliwę wrzucamy drobno pokrojony czosnek, szybko smażymy i po kolei dodajemy cebulę pokrojoną w piórka. Po zeszkleniu cebulki dodajemy warzywa dosyć grubo pokrojone. Smażymy, dodajemy namoczone wcześniej rodzynki lub żurawiny suszone, przykrywamy pokrywa i dusimy 15 minut. Dodajemy pomidory, podduszamy kolejne 5 minut solimy i pieprzymy, warzywa gotowe. Jeżeli ktoś chce może dodać dwa trzy ziemniaki pokrojone w plastry. Cała przygoda w kuchni zajęła nam 20 minut i mamy danie, które możemy serwować z mięsem, kotletami, kurczakiem lub indykiem, jako dodatek lub też, jako danie główne.

Warzywa te często goszczą u nas na stole, gdy na dworze szybko robi się ciemno, a po przyjściu do domu spragnieni jesteśmy gorącego posiłku. Polecam ten sposób podawania warzyw teraz na jesieni, gdyż maja one wspaniały smak, równie dobrze możemy je przygotowywać w Listopadzie i Grudniu, a kolory lata, jakie będziemy mieli na patelni dodadzą nam otuchy w długie jesienno- zimowe wieczory. Smacznego!

Dla łakomczuchów mam przepis na pyszne ciasto marchewkowe, które po mistrzowsku robi moja wnuczka Tania.

Potrzebne składniki:

400 g cukru, 4 jajka, szklanka oleju, ( jaki kto lubi wg uznania), 400 g maki, 0,5 kg marchwi, pół puszki ananasów pokrojonych drobno, 100 g wiórków kokosowych, 1 łyżka cynamonu, 1 płaska łyżka soli, łyżeczka proszku do pieczenia, łyżeczka sody oczyszczanej.

Wykonanie:

Cukier, jajka i olej ucieramy w makutrze na gładką masę, dodajemy mąkę, wiórki kokosowe, obraną i utartą na jarzynowej tarce lub w malakserze marchew, pokrojonego ananasa, cynamon, sól, proszek do pieczenia, sodę oczyszczana, Mieszamy na gładką masę. Blachę do pieczenia wykładamy papierem, wykładamy masę i wstawiamy do nagrzanego piekarnika do 180 C na godzinkę.

Po wyjęciu i ostudzeniu ciasta polewamy lukrem wykonanym następująco:

Masło rozpuszczamy na patelni, dodajemy serek Delikate bezsmakowy, podgrzewamy na jednolita masę dodajemy (na oko) cukier puder, mieszamy i wykładamy na ciasto, które musi wystygnąć i jest gotowe do spożycia. Świetne ciasto dla dzieciaków, które po powrocie do domu marzą o herbatce i czymś wyjątkowo słodkim. Polecam gdyż przepis jest prosty a wykonanie łatwe za to przyjemność duża! Smacznego!

Wasza Jadwiga