Kiedyś moja Babcia Katarzyna mówiła, dziecko w maju jest zawsze tak jak w raju. Wtedy wierzyłam jej w każde słowo, dzisiaj sama jestem babcią i prawdę mówiąc nie mogę takiego przesłania przekazać moim wnuczkom. Prawda jest taka, że tegoroczny maj jest kombinację kilku miesięcy a mianowicie: w marcu jak w garncu, kwiecień plecień, co przeplata trochę zimy trochę lata. Mogłabym wspominać długo opowieści mojej babci, jedną tylko przytoczę a mianowicie, pamiętaj, gdy zakwita czeremcha kilka dni będzie zimnych i to bardzo a deszcz też może padać bez przerwy. Nie wiem jak u was, ale w Warszawie temperatura spadła poniżej 10 stopni, deszcz wczoraj padał i a dzisiaj lał jak z cebra, a jutro i pojutrze nic się też nie zmieni, jeżeli wierzyć synoptykom. Ponieważ maj nieubłaganie zmierza do końca a ja myślałam, że będzie on najpiękniejszym miesiącem zgodnie z opowieściami Babci Katarzyny czekałam, aby pokazać wam mój majowy ogród. Dobrze, że kilkanaście dni temu, gdy wszystkie kwiaty krzewy i drzewa zakwitły zrobiłam trochę fotek. Tych kilka ciepłych słonecznych dni zapowiadało świetną pogodę i długie kwitnienie, ale wszystko w przyrodzie zmienia się i to szybko. Już po tygodniu upałów spadły deszcze, później powaliła krzewy i drzewa gigantyczna burza a dokończyła sprawę grad wielkości jajek. I to, co miało trwać kilkanaście dni w kilku dniach przestało istnieć. Moja kwitnąca magnolia w ciągu dwóch dni straciła kwiaty, migdałowiec trójklapowy krzew, który w ogrodzie posadził wiele lat temu Teść, zakwitł znowu po kilku latach odpoczynku. Niestety kwiaty delikatne różyczki koloru jasnego zostały postrącane, a tawuły van Houtena powaliła burza i deszcz. Najdłużej trzymały się forsycje, ale grad dokończył dzieła zniszczenia.
Dzisiaj pokazuję ogród w odsłonie wczesno majowej. Dzisiaj mogę wam już powiedzieć, że nasz ogród wygląda nieco inaczej, gdyż jak zwykle postanowiłam dokonać gruntownych zmian, które zapoczątkowałam w roku ubiegłym. Pamiętacie, wtedy pokazywałam wam świeżo posadzone krzewy motyli, czyli Krzew Budleja Davidi. Za radą Kasi z Angielskich Ogrodów krzewy zostały przycięte w marcu na wysokość około 35 cm. W poprzednim wpisie wspominałam naszą podróż do Głubczyc, która zaowocowała również zakupem 150 małych bukszpanów. Obsadziliśmy nimi klomby a także stworzyłam z nich żywopłot, aby stanowiły naturalną granicę pomiędzy trawnikiem a kwiatami. Będą systematycznie strzyżone przeze mnie i ogród nabierze nowego charakteru. Zakupiłam jak zwykle w Gospodarstwie Ogrodniczym pana Jacka Wiśniewskiego w Góraszce begonie semperflorens, czyli wiecznie kwitnące, które na naszej ziemi najlepiej się sprawdzają. W tym roku zaopatrzyłam się w kwiaty dość wcześnie, dlatego nie miałam problemu z wyborem kolorów. Wiszące ample z fuksjami różowo fioletowymi oraz różowo białymi wyznaczyły kolor begonii, które w tym roku będą ciemno różowe. Aby jednak ogród nie był mono chromatyczny postanowiłam posadzić w donicach wyhodowane przeze mnie z bulw begonie rex. Są one kolorowe czerwone, żółte i pomarańczowe stanowiąc znakomite kontrapunkty. Wiele problemów stwarzają nam ślimaki z którymi toczymy wojnę. Wlewamy piwo do zakrętek słoików, gdy ślimaki poczują piwo ciągną do niego a ja zbieram je w woreczki i tak codziennie kilkanaście sztuk wędruje do worków. Niestety nie mogę pozwolić na inwazję ślimaków, gdyż moje kwiaty by takiego najazdu nie przeżyły. Mam nadzieję, że dzisiejsza noc nie będzie deszczowa, gdyż ziemia jest już dość mokra i przynajmniej kilka dni bez deszczu byłoby wskazane. Dzisiejszą przerwę w deszczu skrupulatnie wykorzystaliśmy na posadzenie kilkuset begonii drobno kwitnącej, smagliczki białej cudnie pachnącej miodkiem, oraz begonii królewskiej. Po południu pozostało tylko umycie tarasu po wysadzeniu kwiatów. Mogę śmiało powiedzieć, że ogród i taras wyglądają pięknie. Jutro Dzień Matki.
Wszystkim Matkom życzę najpiękniejszego słonecznego Dnia Matki,
A teraz idę oglądać mecz Finał Ligi Mistrzów na Stadionie Wembley w Londynie pomiędzy Borussia Dortmund vs Bayern Monachium
Do zobaczenia!
Wasza Jadwiga