https://www.youtube.com/watch?v=W_e8j8jK2aM
Ostatni tom tryptyku „Nielegalni”, Niewierni”, – „Nieśmiertelni” Vincenta V. Severskiego okazał się godnym dziełem autora, który będąc przez lata szpiegiem, po przejściu na emeryturę stał się wziętym pisarzem. I dobrze, bo na każdych warsztatach dla osób chcących pisać powtarzane jak mantra są zdania: piszcie to, na czym się znacie. Zachowacie wiarygodność i nie będziecie popełniali błędów.
Vincent V. Severski
Pan pułkownik Severski emerytowany oficer wywiadu jak nikt zna się na tym, o czym pisze. Trzeci tom nawiązuje do dwóch poprzednich. Ta sama ekipa z Konradem Wolskim –szefem Wydziału Q, Sarą Kolską, Lutkiem, Marcinem zostaje wzmocniona o dwoje nowych adeptów szpiegowskiego fachu. Witold Zamski i Elżbieta Argon, dwie najgorsze osoby na roku Szkoły w Kiejkutach. On niewielkiego wzrostu, ze słabą znajomością angielskiego, za to mistrz Europy w akrobatyce sportowej biorący udział w ćwiczeniach czwórki mężczyzn, gdzie zawodnik ze szczytu piramidy nie może być wielkoludem, tylko niewysokim mężczyzną, aby wywijał najtrudniejsze akrobacje. Ona tyczkowata kobieta, po iranistyce i rzeźbie na ASP, władająca sześcioma językami. I jak to często w praktyce wywiadów bywa – „nic nie jest takim, jakim się wydaje” – para odegra kluczową rolę w brawurowej, ściśle tajnej operacji, jaką polska grupa wywiadowcza z inspiracji brytyjskiego MI6 przeprowadzi w Iranie.
Polska, Szwecja, Iran, Rosja, Czeczenia – oto arena działań bohaterów powieści osnutej wokół kilkunastu przeplatających się wątków, z czego na pierwszy plan wyraźnie wysuwają się wątki szwedzki i irański. W momencie, gdy polska grupa operacyjna otrzymuje zadanie specjalne w postaci infiltracji irańskiego podziemia atomowego, w tym samym czasie na uczelni w Sztokholmie ginie cztery osoby pracujące w naukowym laboratorium, w którym prowadzone są prace nad systemem naprowadzania rakiet dalekiego zasięgu, oraz znika szwedzki agent.
Grupa operacyjna Konrada Wolskiego zostaje przerzucona do Teheranu, gdzie od jakiegoś już czasu działają pozostali dwaj zakonspirowani członkowie Oleg i Wasia. Reżim ajatollahów prze ku członkostwu w klubie atomowym, by mieć, czym podpalić świat. Ekipie Wolskiego przyjdzie zdobyć niezbite dowody na istnienie w Teheranie tajnego laboratorium wzbogacania uranu. Rozpoczyna się realizacja planów drobiazgowo opracowanych w Warszawie. Ale jak to często bywa, najlepsze plany biorą w łeb, a nieszczęścia chodzą stadami, bo przecież nie parami, tak i tutaj mamy pewność, że nasi bohaterowie będą musieli pokonywać coraz to nowe wyzwania.
Vincent V. Severski
Nieśmiertelni autor Vincent V. Severski kontynuacja trylogii „Nielegalni”, „Niewierni”
Tymczasem w Sztokholmie inspektor Gunnar Selander, znakomity gliniarz, prowadzi śledztwo mając do pomocy genialną hakerkę Harriet Bergen, która jest nową postacią, oraz znaną nam inspektor Lund. Początkowo może się wydawać, że akcja w Szwecji jest ospała toczy się jakby bez przekonania, jednak z biegiem czasu rozkręca się by w końcówce nabrać rozpędu. A ponieważ w dalszym ciągu nic nie jest takie, na jakie wygląda, zwroty akcji odnajdują swój właściwy rytm a wydarzenia toczą się błyskawicznie. Książkę czyta się świetnie, napięcie z syndromem „jeszcze jeden rozdział i idę spać” trwa. Ale tak nie jest, czytamy i ten i następny rozdział, aby zreflektować się, że już siedzimy kilka godzin i warto, choć na dwie, trzy godziny położyć się do łóżka.
Ostatnie fragmenty książki jakieś trzysta pięćdziesiąt stron to jazda po bandzie, rollercoaster to małe piwo. Jest to niewątpliwie zasługa Severskiego i języka, jakim się posługuje. Drobiazgowy, kiedy trzeba zwięzły, nacechowany żołnierską dyscypliną, innym razem pełen patosu, bardzo emocjonalny, barwny i obrazowy. Opisy realistyczne, magiczne a wątek z Waldkiem Toczkiem i jego „zmartwychwstałym” „Antkiem” zrobił na mnie największe wrażenie, jest po prostu rewelacyjny.
Brawa należą się autorowi za znakomitą plejadę doskonale nakreślonych charakterów. Znakomici aktorzy drugiego planu: Jagan, czyli sierżant Andriej Trubow – komandos rosyjskiego specnazu, który w wyniku perturbacji w wierchuszce rosyjskich służb specjalnych, zainicjowanych przez Władimira Władimirowicza, musi udać się na Kaukaz, szpieg nad szpiegami Michaił Popowski wierny do bólu mateczce Rasjii wyrusza w supertajną misję do Szwecji, Żuk kagiebowiec w skórze dyplomaty, Amina czeczeńska wojowniczka w skórze lamparcicy, Samad teherański biznesmen i playboy, a dla mnie najbardziej wzruszająca postać Waldka Toczka pilota emeryta. Tylko tyle i aż tyle mogę powiedzieć. Książka „Nieśmiertelni” nie jest ani poradnikiem dla szpiegów ani książką dokumentalną. Jest świetnym dreszczowcem skrojonym na miarę naszych czasów i obowiązujących trendów.
I jeszcze jedno Severski jest także uczciwym komentatorem polskiego życia politycznego – dostaje się i opozycji, jak i partii rządzącej. Nowe, kunktatorskie kierownictwo Agencji Wywiadu, nieudolni, ale gadatliwi posłowie, minister spraw zagranicznych Tadek, czy Partia Gładkiej Gadki – Severski co rusz puszcza oko do czytelników.
I byłoby śmiesznie, gdyby rzecz nie dotyczyła oczu i uszu naszego kraju.
Nie jestem zawodowym recenzentem, pokazuję wam książki, po które warto sięgnąć, a po tę warto i to bardzo. Severski pokazuje nam polski wywiad, jego oficerów, którzy wykonują trudne zadania operacyjne. Czy tak było naprawdę? Nie wiemy i nie o to chodzi. Skoro autor wymyślił taki ciąg wydarzeń, miały one prawo mieć miejsce, jednak prawda pozostanie owiana tajemnicą. „Nieśmiertelni”, to kawał dobrze niebanalnie napisanej książki sensacyjnej. Odłożyłam tę książkę na półkę ze smutkiem. Skończyła się a ja chciałabym aby trwała, i z taką nadzieją będę czekała, gdyż szereg wątków pozostało jakby celowo otwartych.
Znalazłam dla was w sieci wywiady z Vincentem V. Severskim, linki udostępniam poniżej. Wszystkie są niezwykle ciekawe i rzucają dodatkowe światło na twórczość autora. Zapraszam: http://www.polskatimes.pl/artykul/700191,chodz-tu-szpiegu-i-pokaz-cos-wyszpiegowal,id,t.html https://www.youtube.com/watch?v=aj_66UXfwPU
„Nieśmiertelni” Wydawnictwo Czarna Owca Warszawa 2014 stron 799
