Ostatnio miałam gości i bardzo chciałam przyjąć ich polskim daniem, które w dzień taki jak dzisiaj rozgrzałoby nas i sprawiło radość naszym kubkom smakowym.  Jak zwykle w takiej sytuacji udałam się do naszej niezastąpionej Biedronki aby wybrać coś co będzie smakowało moim panom, bo chciałam nakarmić naszą Rodzinę  z Sokołowa Podlaskiego.

Po przejrzeniu wszystkich lad chłodniczych doszłam do wniosku, że najlepszym i najprostszym  rozwiązaniem będzie gulasz wołowy, tradycyjne polskie  danie.

Oto mój przepis

Składniki: 2 kg mięsa wołowego gulaszowego, 4 cebule, 4 ząbki czosnku (kto nie lubi może pominąć), 8 łyżek oliwy, jeżeli ktoś lubi może dodać świeży rozmaryn 1 gałązkę,  majeranek lub inne zioła, wg zasady co kto lubi, 6 ziaren ziela angielskiego, 10 ziaren pieprzu, 4 listki laurowe szklankę wody, pół butelki czerwonego wina (oczywiście wino też można pominąć).

Wykonanie: na patelni rozgrzałam tłuszcz- 3 łyżki oliwy  i wrzuciłam pokrojony drobniutko czosnek, następnie dodałam cebule pokrojone w piórka, wszystko przesmażyłam tak aby cebula była szklista. Odstawiłam z ognia.  Na wielkiej patelni rozgrzałam tłuszcz i wrzuciłam umyte,osuszone i pokrojone mięso wołowe, szybko obsmażyłam ze wszystkich stron, dodałam cebulę wraz z czosnkiem, wrzuciłam ziele angielskie, pieprz i listki laurowe, dodałam  szklankę gorącej wody. Patelnie przykryłam pokrywą zmniejszyłam gaz i gotowałam dwie  godziny na wolnym ogniu, uzupełniając odparowany płyn. Na zakończenie wlałam wino i pogotowałam mięso jeszcze przez pół godziny aby alkohol wyparował a pozostał sam znakomity smak. Gulasz podałam z ziemniakami puree oraz zieloną sałatą polaną sosem przygotowanym z 2 łyżeczek oliwy extra vergine, 2 łyżeczek  musztardy, jednej łyżeczki cukru i trzech łyżeczek miodu- wszystko dokładnie wymieszałam i polałam sałatę.  Dodatkowo podałam sałatkę z pomidorów z cebulką. Na deser była  szarlotka z lodami a także kawa lub herbata do wyboru no i po kieliszeczku nalewki z pigwy z  2009 roku. Ponieważ gulasz zrobiłam dzień wcześniej mogłam się zająć gośćmi a także szybkim podaniem obiadu. Polecam gulasz, danie troszkę jakby zapomniane a na wrześniowe chłody rozgrzewające , aromatyczne i bardzo smaczne. Na drugi dzień ten sam gulasz podałam z kaszą gryczaną ugotowana na sypko i też było pysznie i aromatycznie! Zauważcie moi mili czytacze, że do tej wersji gulaszu nie dodałam ani mąki ani śmietany, pomimo tego moi panowie byli bardzo zadowoleni.

Pozdrawiam wszystkich bardzo serdecznie życząc miłego weekendu!

Wasza Jadwiga

Zapachniało w ogrodzie jesienią. Słońce świeci, ale poranne mgły snują się uświadamiają nam nieubłagane przemijanie lata. Wieczór w ogrodzie jest również zasnuty nadciagającą mgłą i chłodem, który nadciąga wraz z zachodzącym słońcem. Błękit nieba wybarwia się gdzieś około godziny jedenastej by o szóstej przejść w zmierzch, co oznacza, że za miesiąc dzień będzie krótszy o ładnych kilka godzin i nastanie listopad chłodny, zdzierający do końca liście z drzew.

Ogród jeszcze mieni się kolorami kwitnących kwiatów, moje begonie wiecznie kwitnące pięknie wyrosły i kwitną na okrągło, towarzyszą im kwitnące floksy, nawłocie, rudbekie, georginie, czyli dalie.

Dalie są roślinami długo kwitnącymi. Kwitnienie rozpoczynają na początku lata i kwitną do późnej jesieni. Mają piękne i niezwykłe kwiaty zarówno w kolorach jak i kształcie. Na mojej rabacie odgrywają główną rolę i mienią się barwami różu, żółci, purpury, fioletu podbarwionego bielą, pąsowej czerwieni oraz ciemnego bordo. Te piękne kwiaty maja szerokie zastosowanie zarówno w ogrodach wiejskich jak równie na działce czy w ogrodach przydomowych. Pięknie prezentują się, jako jednorodna rabata, ale również pomieszane z innymi kwiatami czy też warzywami. W tym roku moje dalie stanowią główną ozdobę ogrodu i będą kwitły do pierwszych przymrozków. Zawsze obawiałam się nawożenia dalii późnym latem i wczesna jesienią, jednak zachęcona przez „Kasię z angielskich ogrodów” (jej blog jest u mnie w linkach) postanowiłam pod koniec sierpnia podrzucić im nawozu kurzego popularnie zwanego” kurzakiem”.Na szczęście sklep ogrodniczy Flora Point dysponuje tym organicznym nawozem, więc z zakupem nie było problemu. Co prawda po zasileniu gleby przez pierwsze kilka godzin rozchodził się nieprzyjemny zapach, ale czego się nie robi dla dobra kwiatów, po podlaniu zapach zginął a kwiaty mają doskonałą pożywkę. Tym samym nawozem zasiliłam datury oraz grządki z begoniami. Raz w tygodniu wczesnym rankiem obcinam kilka kwiatów dalii, wkładam je do miednicy z wodą, aby się dobrze napiły i układam piękne bukiety. W ten sposób dekoruję mieszkanie własnymi kwiatami a pozostałe w ziemi dalie pobudzone są do kwitnienia. I jeszcze kilka słów o daliach. Dahlia pochodzi z Ameryki Środkowej z wyżyn Meksyku. Znamy 35 czystych gatunków dalii, a w ogóle należy ona do rodziny Asteraceae, znana jest też pod nazwa georginia. W Europie dalia jest znana, co najmniej od 200 lat a przywiózł ja do starej Europy szwedzki naukowiec o nazwisku Dahl (stąd pochodzi jej nazwa). Tyle o daliach w moim ogrodzie.

Od dłuższego czasu zastanawiam się nad lekkimi zmianami w moim ogrodzie. Dotychczas królowały tulipany, krokusy i hiacynty, geranium i niezapominajki na wiosnę, liliowce i lilie na początku lata dalie, begonie wiecznie kwitnące w lecie uzupełnione daliami i floksami. Jednak trudno się przyznać, ale co rok jestem starsza i zdają sobie sprawę z tego, ze pewnie przyjdzie czas kiedy już nie będę miała tyle energii i siły, aby spędzać przy pielęgnacji kwiatów. Poza tym w październiku niestety czeka mnie operacja kolana (wymiana stawu) więc siłą rzeczy będę skazana na pomoc w ogrodzie i nie będę mogła wykonać wszystkich prac samodzielnie. Dlatego trzeba było zreorganizować ogród, zmienić trochę jego wystrój aby w przyszłym sezonie kwitł  i był w dalszym ciągu piękny bez wielkiego nakładu pracy. Pewnie będzie tak do mojego całkowitego powrotu do zdrowia (całkowitego?, hmmm…) Postanowiłam, zatem posadzić kilkanaście krzewów, które pięknie kwitną a wybór padł na Omżyn Davida, czyli popularną budleję davidi, czyli krzew motyli. Zakupów dokonałam w moim centrum ogrodniczym i posadziłam kilkanaście krzewów o pięknych nazwach budleja davidi black knight, purple delight, royal red, white profusion. Zobaczymy w przyszłym roku, co z tych nasadzeń pozostanie i jak będą wyglądały.

Kilka słów o motylim krzewie. Oto, co wyczytałam w Internecie na jego temat: „ Omżyn Dawida, „motyli krzew” jest wyprostowanym krzewem ze zwieszającymi się gałęziami. Rośnie silnie osiągając w sezonie 2-2,5 m wys. Długie, lancetowate, ciemnozielone liście pokryte są drobnymi włoskami. Purpurowe kwiaty do ciemnofioletowych z pomarańczowym oczkiem, kwitną na jednorocznych pędach, w łukowato wygiętych kwiatostanach. Pojawiają się od lipca do jesieni. Omżyny są pięknymi letnimi krzewami do zastosowania w każdym większym ogrodzie. Zapach budlei przyciąga liczne owady, a zwłaszcza motyle.

Wymagania:, Ponieważ odmiany omżynu nie są w pełni mrozoodporne, wybieramy im w ogrodzie ciepłe, osłonięte stanowiska. W Polsce jej nadziemne pędy często przemarzają, ale przycięte nisko na ziemią szybko odrastają. Przycięte w końcu marca lepiej i obficiej kwitną. Latem wycinamy przekwitłe kwiatostany, aby zapewnić roślinie dłuższe kwitnienie. Wskazane jest kilkukrotne w czasie sezonu zasilenie krzewu nawozem wieloskładnikowym. Późną jesienią nasadę krzewu obsypujemy ziemią lub kompostem, podobnie jak to robimy z różami. Potrzebuje gleby żyznej, dobrze przepuszczalnej, a stanowiska w pełnym słońcu…” Mając na uwadze powyższe rady posadziłam moje krzaki w słońcu podsypałam im kurzaku i poczekamy, co wyrośnie. W przyszłym roku zobaczymy efekty tej zmiany. Oczywiście nie oznacza to, że pozbędę się letnich dali, czy begonii, jednak ta zmiana pozwoli na zakup mniejszych ilości kwiatów, czy tez cebulek tulipanów, które musiałam, co sezon wykopywać, aby udostępnić miejsce na kwiaty letnie.  Zobaczymy jak sprawdzą się moje pomysły i jaki wygląd będzie miał ogród, ale póki, co pokazuję kilka fotografii z aktualnego jesiennie przebarwiającego się ogrodu, który jak na razie dzielnie znosi nocne chłody i świecące słonce w dzień.

  Zapraszam!

Wasza Jadwiga

Sobotni lunch

W sobotę rano jedziemy ze ślubnym na targ, aby kupić świeże warzywa i owoce. Pomidory, czerwone, żółte i czerwone podłużne, cukinia i bakłażany oraz borówkę amerykańską. Po wczorajszej wizycie u znakomitej pani doktor, która jest nadzwyczajnym specjalistą w zakresie AMD zakupiliśmy również żółte grapefruity i pomarańcze. Zgodnie z zaleceniem ślubny ma obowiązkowo rano wypijać sok z grapefruita i pomarańczy. Skoro tak radzi światowej sławy specjalista, trzeba się dostosować, zakupy zrobiono.

W sobotę mam do wykonania wiele prac, więc lunch będzie szybki. Postanawiam zrobić zupę pomidorową ze świeżych pomidorów i sałatę z pomidorów z mozzarellą i bazylią polaną oliwą i octem balsamico z Modeny.

Oto przepis na szybka zupę pomidorową:

Składniki: 6 pomidorów obranych ze skórki ( do miski wkładam pomidory, których skórkę lekko nacinam, zalewam gorącą wodą, po kilku minutach wyjmuję wkładam do zimnej wody i w ten sposób przygotowany pomidor obieram z szybkością światła) 4 ząbki czosnku, jeżeli ktoś nie lubi może pominąć ten składnik, 3 łyżki oliwy

Wykonanie: Do garnka wlewam oliwę, podgrzewam na ogniu, dodaję obrany i posiekany czosnek, chwilę podsmażam, wrzucam pokrojone pomidory, podlewam 0,5 l wody mineralnej, (jakiej kto ma) i duszę pod przykryciem około 20 minut. Gdyby okazało się, że pulpy jest stanowczo za mało możemy dolać dwie puszki całych pomidorów pelati. Ja kupuję włoskiej produkcji. Zupę odstawiam z ognia, miksuję dodaje szczyptę soli oraz łyżkę masła i to wszystko. Podaje ją z kluseczkami lanymi lub saute, wszystko zależy, kto co lubi i jaką dietę preferuje. Nie dodaje jednak żadnej śmietany, aby nie stracić smaku świeżych pomidorów. Dzisiaj podałam zupę w bulionówkach  z kilkoma lanymi kluseczkami.

Sałata z pomidorów z serem mozzarella

Składniki: dwa duże pomidory, dwie kulki sera mozzarella, 4 listki sałaty kędzierzawej zielonej, oliwki zielone, papryczki nadziewane serkiem, świeża bazylia

Na umyte i rozłożone na talerzu listki sałaty kędzierzawej położyłam plastry pomidora przekładane plastrami sera mozzarella, porwałam listki bazyli i ułozyłam ja na wierzch sałatki, posoliłam, polałam oliwą z pierwszego tłoczenia oraz posypałam pieprzem. Osobno w miseczkach podałam oliwki i papryczki nadziewane serkiem. Na osobnych talerzykach podałam własnoręcznie przygotowaną oliwę smakową. Do kolby wrzuciłam zioła oregano i tymianek wlałam oliwę z pierwszego tłoczenia, po tygodniu oliwa jest aromatyczna i pyszna znakomicie zastępuje masło i jest błogosławieństwem dla naszego przewodu pokarmowego (teraz w Lidlu trwa tydzień grecki, warto się pofatygować, aby zakupić świetną grecką oliwę, a kto lubi także i grecką chałwę).

Oto cały lunch przygotowany i podany, zrobiłam go w 25 minut. Do tego podałam ciemne pieczywo i zaprosiłam ślubnego do stołu. No może brakowało tylko białego lub czerwonego wina, ale to podam przy większej okazji. Woda mineralna doskonale zastąpiła wszelkie napitki.  Polecam ten sposób przygotowania szybkiego lunchu, który z racji ogromnego wysypu pomidorów jest prosty, zdrowy i smaczny. Dla tych, którzy jednak wolą jeść w porze obiadu coś gotowanego podaje doskonały przepis na

Udziec indyka w warzywach

Składniki: 2 wytrybowane udźce indyka, pachnąca włoszczyzna w wersji XXL, 3 łyżki oliwy 2 cebule i czosnek wg uznania ja dodaje główkę obrana i posiekaną

Wykonanie: do garnka wlewam oliwę wrzucam czosnek, przesmażam i wkładam mięso z udźca, które szybciutko obsmażam ze wszystkich stron w ciągu pięciu minut. Dodaje wymyta i obraną włoszczyznę, którą kroję w plastry, ale wcale nie takie cienkie, seler w słupki. Wkładam do garnka, wlewam pół litra wody gotowanej, dusze pod przykryciem około godziny i dwudziestu minut. Pod koniec duszenia wrzucam dwie kostki bulionu z cielęciny. To wszystko. Sprawdzam czy udziec jest dostatecznie miękki i słony. Powinien rozpływać się ustach. Takie mięsko podaję z makaronem papardale (szerokie wstążki, kupuję również w Lidlu kilka paczek, gdy trwa tydzień włoski), dla dzieci proponuję ziemniaki z sałatą. Potrawa nie tylko łatwa do wykonania, ale aromatyczna, marchewka, pietruszka i por oraz seler ulegają rozgotowaniu i nikt nie wie, że aromat mięska pochodzi ze zwykłej włoszczyzny. Zaczyna się szkoła, warto pomyśleć o takich nieskomplikowanych daniach.

Pozdrawiam serdecznie życzę miłego wypoczynku

Wasza Jadwiga